Ευεργετικές Ιδιότητες του TAIJIQUAN

Τι είναι το Tai Ji Quan? Είναι ένας συνδυασμός πολλών πραγμάτων.
Είναι σε πρώτο επίπεδο επαφή με τον εαυτό μας και το σώμα μας.
Διορθώνουμε τη στάση του σώματος, αναπνέουμε συνειδητά, κινούμε τα μέλη και τον κορμό με
συγκεκριμένο τρόπο βασισμένο σε μια πολεμική χορογραφία. Μαθαίνουμε κινήσεις που
προσομοιάζουν με μια μάχη, εμπλεκόμαστε με έναν αόρατο αντίπαλο, κάνουμε δηλαδή σκιαμαχία.

Σε αυτή την πραγματεία θα εστιάσουμε στη λέξη κλειδί ανωτέρω, τη μάθηση. Γιατί είναι αυτή η λέξη
τόσο σημαντική όσον αφορά το Taijiquan και γίνεται ιδιαίτερη μνεία;

Εδώ θα πρέπει να αναφερθούμε σε μια πραγματικότητα που ευτυχώς αρχίζει με την πάροδο των
χρόνων να αλλάζει. Ενώ στην Κίνα και τις χώρες της Άπω Ανατολής το Taijiquan διδάσκεται από μικρή
ηλικία ακόμη και μέσα στην δημόσια εκπαίδευση, στο Δυτικό κόσμο κατέφθασε και συνέχισε να
διδάσκεται σε ενήλικες και κυρίως σε μεσήλικες και άτομα της τρίτης ηλικίας.

Κατά την προσωπική μου άποψη ήρθε να γεμίσει ένα μεγάλο κενό, να ασχοληθεί δηλαδή με τους
ανθρώπους που είτε η έντονη καταπόνηση της σωματικής αγωγής όπως επιβαλλόταν στο παρελθόν
τους έφερνε δυσφορία, είτε σε ανθρώπους προχωρημένης ηλικίας που επιθυμούσαν να μείνουν
δραστήριοι με ένα πρόγραμμα ασκήσεων που θα ήταν εφικτό να εκτελέσουν χωρίς καταπόνηση.
Η ήπια και αργή εκτέλεση του Τάι Τζι που εστιάζει στη χαλάρωση του σώματος παράλληλα με μια
συνεχή ροή κινήσεων χωρίς να πιέζει τον ασκούμενο αλλά να του δίνει την ελευθερία να εκτελέσει με
το δικό του ρυθμό, κέρδισε αυτή τη μεγάλη μερίδα ανθρώπων.

Ας επιστρέψουμε όμως στη μάθηση. Η αιτία αυτού του άρθρου έχει να κάνει με τη σημαντικότητα της
ενασχόλησης με το Τάι Τζι στους ενήλικες.

Ένας πολύ μεγάλος αριθμός μελετών από Πανεπιστήμια του εξωτερικού ή παραρτήματα μεγάλων
Ιατρικών Οργανισμών έχει εξάγει το συμπέρασμα ότι η ενασχόληση ανθρώπων προχωρημένης ηλικίας
με το Tai Ji έχει βοηθήσει στη γνωστική λειτουργία και στην πρόληψη νευρολογικών ασθενειών.

Αν αναλογιστούμε για λίγο ότι μετά την παιδική και εφηβική ηλικία και την πρώιμη ενηλικίωση αρχίζει
μια φθίνουσα πορεία σε μια μερίδα ανθρώπων να μαθαίνουν νέα πράγματα, τότε αυτή η λεπτομέρεια
αρχίζει να αποκαλύπτει πόσο σημαντική είναι αυτή η διαδικασία.

Ένας άνθρωπος που η ζωή του είναι ήδη σε μια πορεία ρουτίνας, γνωρίζει τι να κάνει στο χώρο
εργασίας του, στον οικογενειακό του χώρο, στους οικείους του, έρχεται στα ξαφνικά να ξεκινήσει να
μαθαίνει μια νέα τέχνη.

Μπαίνει σε μια διαδικασία απομνημόνευσης, επανάληψης, μελέτης και τελικά μάθησης όχι απλώς
ενός συγκεκριμένου πράγματος αλλά ενός μεγάλου συμπλέγματος. Δηλαδή, να συνδυάσει την ισορροπία του σώματος, τη συγχρονισμένη κίνηση και των δύο χεριών σε αντίθετες το πλείστο κατευθύνσεις, να συνδυάσει την αναπνοή συνειδητά με την κίνηση, να βιώσει την ενέργεια που κυλά και ο ίδιος κατευθύνει στο σώμα του. Κάνει ερωτήσεις και δίνει ο ίδιος απαντήσεις μέσα σε μία διαδικασία τελειοποίησης της κίνησης.

Παύση. Ας αναλογιστούμε. Όλα αυτά; Πόσο φανταστικό είναι αυτό αν το αναλύσουμε;

Να κάτσει κάποιος να παρατηρήσει την κίνηση που του δείχνει ένας άλλος άνθρωπος, να μπει στη
διαδικασία να την ακολουθήσει, να μπει στη διαδικασία να την απομνημονεύσει και να τη μάθει. Να
μελετάς την κίνηση μόνος σου προσπαθώντας να την κάνεις «σωστά» αφιερώνοντας χρόνο σε κάτι
τέτοιο που στο τέλος όμως συνειδητοποιείς ότι τον αφιερώνεις στον εαυτό σου.

Κι έρχεται η στιγμή που έχεις κατακτήσει μια ομάδα κινήσεων, με αρχή και τέλος, που έμαθες σα μια
χορογραφία. Και το εκτελείς είτε μόνος είτε σε συνδυασμό με άλλους ανθρώπους, μια ομάδα με κοινή
ροή και πλεύση. Το ένα γίνεται μέρος του όλου και το όλο βρίσκεται μέσα στο ένα. Πόσο απίστευτο
είναι αυτό όταν το καταφέρει κάποιος?

Κι όμως είναι δυνατόν, διότι το Τάι Τζι σου προσφέρει τη δυνατότητα να μάθεις και να αναπτύξεις τον
εαυτό σου ανεξάρτητα από ηλικία, φυσική κατάσταση, φύλλο ή φυλή.

Εσύ πότε ξεκινάς ; )